Tidsrommet 1500-1850 høyrer til den som gjerne blir omtala som den før-industrielle perioden. Lesaren av denne boka må vere budd på å gi opp forestellingane om primitivitet, stabilitet og stillstand.
Vil ein fange avstanden fra 1500 til 1850 i eitt enkelt og talande mål, kan ein velja seg folkemengda. Kring 1500 budde det om lag 150.000 menneske i Norge, mens ved utgangen av perioden - og på terskelen til industrialiseringa - hadde Norge knapt 1,5 mill. innbyggjarar. Folketalet blei altså tidobla i det som skulle vere stagnasjonens siste store fase.
Ein må då underast på korleis landet makta å gi livsgrunnlag til ei tidobla folkemengd og samstundes bli ståande i ein før-industriell økonomi. Det må ha kome ein økonomisk vokster meir eller mindre i takt med folkeauken. Boka tek føre seg slike spørsmål, ser på arten av denne veksten, ser på storleiken og ikke minst på den sosiale fordelinga.
