om denne boka: Det er uråd å skjøna havstrilen si soge utan å kjenne utviklinga i fiskerinæringa og dei spesielle vilkåra jordbruket hadde ytst på kysten. Særleg fiskeria gav overskot til levemåten, og i første delen av dette hundreåret utvikla havstrilane ein av dei største motordrivne fiskeflåtane i verda. Det var likskapen og samarbeidet mellom folk som gjorde ei slik satsing mogeleg i dette heller kapitalsvake området.

Gjennom portrett av ei rekkje kjende og mindre kjende personar, prøver forfatteren å syna næringsutviklinga frå ikring 1850 til 1960.

Men livet var ikkje berre arbeid. Folk møttest på kyrkjebakken til bryllaup, barnedåp og gravferd. Mange samlast på bedehuset og i ungdomslaget. Havstrilen hadde ein sterk og saftig humor og treivst i festlig lag. Samstundes sat gudstrua rotfesta i folket. Den som hadde sett døden i kvitauga ei stormnatt, tvilte sjeldan på Vårherre.